Een vogel vliegt laag voorbij, zijn vleugels gespreid, en een dier schuifelt in het lage struikgewas. In de verte schuiven de wolken voorbij, als paarden, hun manen wapperend in vreugdevol galop. De zonnestralen verblinden en verwarmen ons, begeleiden onze reis als de wolkkolom des Heren in de woestijn. In de verte klinken vage geluiden, als een nomadenstam die verder trekt, de kamelen schuifelen voort en laten hun zo herkenbare geluid achter.
Samen kijken we omlaag, terwijl de wind in kracht toeneemt.
Dan daal je alleen de berg af naar de rivier die je alleen moet oversteken en ik zal je pas volgen als je je omdraait en me wenkt. Een witte duif volgt je in de lucht en ik wacht ... wacht tot je je zal omdraaien. En mijn hand beeft en reikt je na, alsof ik je wil behoeden voor gevaar. Een traan vindt zijn weg over mijn gezicht, mijn ooghoeken trekken..
Naarmate je verder weg loopt is het alsof je kleiner wordt, maar het verdriet in mijn hart groeit. Zullen wij elkaar aan de andere kant van de rivier weerzien elkaar weer ontmoeten, zoals wij hebben afgesproken? Maar ik weet niet wat ik daar aan die andere kant van de rivier zal zien. Zal ik het land mogen binnengaan en de rivier oversteken of laat Hij mij het alleen maar zien?
Naast mij kraakt het grind, en ik kijk haastig opzij. De oude man legt zijn hand op mijn schouder en in mij verdwijnt de pijn en het verdriet. Een immense innerlijke rust vindt zijn plaats in mijn hart. En ik berust en vertrouw. Als wij voorbestemd zijn samen te zijn zullen wij uiteindelijk samen ook zijn.
Voorbij die bergen ligt het land. Het land waarnaar ik als Noach mijn duif laat vliegen, in de stille hoop dat op een dag, op Zijn heerlijke dag, zij naar mij zal terugkeren.
En terwijl ik wacht en bidt tot Hem die Mijn Vader was, is en altijd zal zijn, schrijf ik dit op, omdat het nu eenmaal opgeschreven moet worden.
Door de bedding van de rivier,
langs de heuvels en de steden,
bracht Gods stem je tot hier,
in het heden.
Staande, kijkend naar de horizon,
hopende dat je verder kijken kon,
maar zelfs als je twijfelt, niet meer weet waarnaar of waarheen,
Onthoud, want waar je ook bent, ook ik ben altijd bij je,
je bent nooit meer alleen en zult nooit meer alleen zijn.
Dit visioen ontving ik in 1999, in 2001 ben ik met Ineke getrouwd en in 2012
vieren we ons 12 1/2 jarig huwelijk.
